12

Ben de  “bir yıllığa nasıl başlanır ya da bir yıllığa ne yazılır” ı bilemeyenlerdenim. Bu sebeple içimden geldiği gibi yazıyorum. Yıllar sonra bu sayfalarda yazılanları okuduğunuzda “ne biçim başlamış yazıya, giriş-gelişme-sonuç bölümleri bile belli değil, bir de Türkçe öğretmeni olcakmış, yakışıyor mu böyle cümleler” deyip bana kızmayın:) Konya’ya geldiğimin ilk günü demiştim kendi kendime: koskoca 4 yıl nasıl geçer burada? Şimdiyse okul bitiyor ve ben yine diyorum: ne çabuk geçti bu 4 yıl:( Hayatımda bu 4 yılın yeri ayrıdır benim için. Çok güzel arkadaşlıklar ve dostluklar kurulan, beraber ağlanılıp beraber gülünen bir dönem…  Şimdi bizim için Konya rüyası(bazıları için kabus:) bitiyor. Ayrılık rüzgarları bizim için esiyor artık. Kimimiz kadrolu kimimiz sözleşmeli olarak bayrağın dalgalandığı her yere giderim deyip kısa zaman sonra oradan kurtulmanın planlarını yapıyor bulacak kendini:) Neyse ben konuyu fazla dağıtmayım. Önemli olan geride hoş bir sada bırakabilmek, yıllar sonra bu yazıları okurken, bu günlerin gerçekten güzel günler olduğunu hatırlayıp “iyi ki Konya’da okumuşum, güzel bir ortamımız vardı, birde İbrahim diye iyi bir arkadaşımız vardı” diyebilmek(son söylediğim şakaydı:) Sayfamın geri kalanını bana yıllık yazısı yazmış olan arkadaşlarıma bırakıyorum. İnşallah hepimiz istediğimiz yerlere atanıp mutlu, huzurlu ve kadrolu bir hayat süreriz:) Sevgilerle… Kalbimde  “geniş yer” kaplayan güzel yürekli, iyi niyetli, delikanlı kardeşim İbrahim. Seninle iletişime geçmemiz, tanışmamız zaman içinde oldu. Dıştan çok sert ve kapalı bir kutu gibi görünüyor olsan bile içinde ne kadar sıcak, samimi ve içten bir arkadaş olduğunu zaman içinde öğrendim. Kendine özel bir hayatın, dünyan vardı her zaman. Kimseyle fazla yüz göz olmaz her zaman olayları dışarıdan izleyip ona göre hareket ederdin. Senin en belirgin özelliğin bana göre soğukkanlı ve sakin bir ruh hali içinde olmandır. Ne zaman başım sıkışsa, kontör ihtiyacım olsa hep sen yetiştin imdadıma. Ben biraz abarttım bazen ama sen yine de kızmadın bana:) Seninle bir türlü takılamadık adamım, okul bitti artık, ileriki hayatımızda olur inşallah. Sen kısa zamanda samimi olduğum nadir insanlardansın, her zaman hatıralarda olacaksın. Dilerim hep mutlu olursun. Rakip olsak da inşallah sınavı kazanır güzel bir hayat kurarsın. Her zaman mutlu bir hayat sürmen ve tabi biraz kilo vermen temennisiyle, hayat sana hep gülsün yolun açık olsun dostum:)
ALİ ALP EKİCİ


Staj arkadaşım, uzun ve ayaz kış stajlarında acılarımızı paylaştığımız, beraber üşüyüp beraber söylendiğimiz, beleş çayları beraber içtiğimiz arkadaşım, senle ayrı otobüslerin yolcuları olacağız artık. Umarım bu hayat otobüsü hep gitmek istediğin istikamette yol alır. Arada, öyle düşüncelere dalmışken aklına gelivermek dileğiyle…
HÜRRİYET YUNT


Sınıfın efendi, sessiz isimlerinden İbrahim, senin rap dinlediğini duyduğumda çok şaşırmıştım. Yapma etme Sago deyip gezme biraz da Neşet’ten dinle! Bir de İbrahim Meram ormanlarını hatır hatur nasıl söktüğünü hiç unutmayacağım. Alt tarafı küçük bir mangal ateşi yakacağız İbrahim orman sökmeye gerek yok. Staja gittiğimiz günler, o soğukta beklediğimiz otobüsler, senin hep son anda yetiştiğin otobüsler… Hepsi güzel zamanlardı. Umarım her şey gönlünce olur…
KADİR ÜNLÜ


Can kardeşim, geç de olsa sınıftan mert arkadaşlar edindim, biri de sensin şükürler olsun. Karadenizin bağrından kopan dürüst, iyi yürekli, mert kardeşim benim. Yıllar sonra bile hatırlanacaksın. Hele mangal partileri, hiç unutulmayacak ormana dalışını ve başarıla
rını bilenler bilir:) Tarzımız aynı, bil ki dua edeceğim, gelecekte de daim olsun diye dostluğumuz. Halimi hatrımı soruşun, samimiyetin unutulacak şeyler değil gözümde. Tabi ki internetten indirme ve indirtme hassasiyetini de unutmadım:) Güzel günlerde hep birlikte inşallah mert kardeşim.
TAYYAR DOĞAN


Koskoca dört yıldı nasıl geçti anlamak güç. Sınıfımızın sessiz ama bir o kadar da hoşsohbet delikanlısı seninle çok fazla aynı ortamda bulunmak nasip olmadı. Geleneksel hale gelen mangal partilerinde beni de çağırmayı ihmal etmediniz ama bir türlü denk gelip sizle birlikte olamadım. İnşallah gitmeden yaparız bir mangal:) Ee dostum, üniversite insana neler katıyor neler alıyor bilmek çok zor ama belki de en iyi yani dost edinmemizi sağladı. Ben seni hep sakin tanırlarınla ama bir o kadar da güleç yüzünle, üstüne motorcu montun ve haşin bakışlarınla hatırlayacağım. Yıllıkta yer alacak olan fotoğrafa baktığımda direkt çekim anında olanlar gelecek aklıma… Hareketin kralına gülüyordun orada:) Ben seni geçen seneye kadar cemaatçi sanıyordum ya:) Sonradan öğrendim sen de bizim gibi cemaatsizmişsin:) Ondan iki sene boyunca senin yanında öyle espriler yapmıyordum adamlar sever sevmez diyordum… Ama baktım ki sen tam hazırmışsın…Kendine iyi bak üstat. Selam ve dua ile…
ALİCAN ATASEVER

Hocam, İbrahim Hocam. Sınıfımızın ağırbaşlı bir o kadar da güleryüzlü insanı. Değerli dostum. Cana yakınlığın ve bana karşı göstermiş olduğun dostça tavırlar seni değerli kılıyor. Birlikte kantinde az çay içmedik. Mezun olduktan sonra da birlikte yaşadığımız kantin maceralarını özleyeceğim. Her ne kadar her seferinde gidemesek de “Konya Lezzet” muhabbeti de güzeldi. Bu satırları ne zaman okursan aklına benim gelmesi dileğiyle. Kardeşim Allah her şeyi gönlüne göre versin, Bahtından ve yüzünden aydınlık eksik olmasın.
MURAT CEYLAN


Hayatımızın en güzel yıllarından olan bu üniversite yıllarında birçok arkadaşımız ve tanıdığımız insan oldu. Ancak senin yerin her zaman farklı oldu. Genelde sessiz, kendi halinde görünen bir karakterin var ama seninle kaynaşınca ve seni daha iyi tanıyınca büyük bir yüreğin, samimi tavırlarının ve iyi bir insan olduğunu gördüm.İyi niyetli ve iyiliksever bir insan olman çok güzel. Hayatında iyilikler, güzellikler hep senin olsun, seni hiç unutmayacağım sende beni unutma… bak unutursan ayıp edersin:)) Emanet kal Rabbe.
NUMAN KELEŞ

Kardeşim İbrahim, benim için her zaman örnek göstereceğim ve yüreğimde dostluğunu taşıdığım bir arkadaş oldun. Sınıfta duruşundan ve olgun tavırlarından hiçbir şey kaybetmedin. İsminin İbrahim olması ve bu ismin olgunluğunu benliğinde taşımandan dolayı sınıfta örnek gösterilecek bir kişi oldun. Bu yüzden farklı bir dostsun benim için. Beraber güzel günler geçirdik. Mangal ve pasta  günleri aklımdan hiç çıkmayacak. Kardeşim tüm güzellikler ve mutluluklar seninle olsun…
CİHAD OKYAR


İbrahim hocam. Nasıl başlasam bilemiyorum. Karadenizli arkadaşım. Seninle tanıştığım için, seni tanıdığım için hiç pişman olmadım. Her zaman arkamda oldun. Başım sıkışınca telefonu elime alıp hiç çekinmeden seni aradım. Hocam ödevimi yapar mısın, hocam imzamı atar mısın, hocam... Hep bir şeyler istedim ve hiç geri çevirmedin beni. Dershaneye kayıt olurken halimi hatırlıyorum da o bile maceraydı. Herkes derse başlayacak ben ise Özdil ve Bilgi arasında gidip geliyordum. Senin düşüncelerini her zaman önemsedim.Dershane konusunda da önemsedim ve pişman olmadım. Şuan yollar ayrılıyor gibi görünüyor ama belki bu yol bizi daha iyi yerlere götürecek. Belki senin gibi bir dostu bir daha bulamayacağım ama seni de hiç kaybetmeyeceğim. Bu yüzden senin yerini dolduracak birini bulmama gerek yok. İleriki hayatında mutluluklar. Ayrıldığımız yol bir yerlerde birleşecek biliyorum. Bakarsın aynı yere tayinimiz çıkar. Bu kez de hocam benim yerime derse girebilir misin derim(sen mümkün oldukça benden uzak yerler yazmaya bak:) Seni seven arkadaşın. Senin iyiliklerini asla unutmayacak(safiye)
SAFİYE AKGÜL


Karadeniz uşağı, sınıfımızın ağırbaşlı, dürüst, saygılı delikanlısı İbrahim. Geçen yıldan bu yana her türlü sunumumuzda, oyunumuzda bize olan desteklerinden dolayı sana minnettarım. Doğru bir yol tuttuğunu ve iyi bir çizgide olduğunu düşünüyorum ve hep böyle kalmanı temenni ediyorum. Seni ara sıra patlattığın esprilerle, doğal, samimi duruşunla ve bize sürekli “hocam hocam” deyişinle hatırlayacağım. Allah her konuda yar ve yardımcın olsun.
PERİHAN SÜRDÜOĞLU


Meraba İbrahim, sen bu gün yanıma gelip yıllıkta bana yazı yazar mısın diye sordun ve beni öyle şaşırttın ki, hepimize değer verdiğini biliyordum ama yine de sadece bu yazıyı yazmamı istemenle bile beni çok mutlu ettin, bana verdiğin bu değer için de her şey için de çok teşekkür ederim, hoşlukla kal...
HİVDA NUR BİLGİÇ

İbrahim Öngüç. Onu tanımaktan ötürü her zaman şanslı sayarım kendimi. 4 yıllık üniversite hayatım boyuca onun ağzından biriyle ilgili ne bir kötü söz ne de bir eleştiri duymuşumdur. Anlayışlı, güler yüzlü ve hoşsohbet tavrıyla herkese karşı sıcak ve sevecen olmuştur. İbrahim gibi insanlardan kurulu bir siyaset makamımız olsa herhalde hiç gerilim yaşanmayan bir ülke olurduk. Ancak böyle sakin ve akıllı birisinin birkaç yıldır Konya’nın en belalı cenahı olan Doğanlar Mahallesi’nde oturmasına ve bundan vazgeçmemesine bir türlü anlam veremedim onu da söyleyim. Belki de İbrahim’in içinde bir psikopat yatıyodur ve bunu açığa çıkarmıyodur kim bilir? Halihazırda onunla ilgili konuşuyorken onun yardımseverliğinden de bahsetmemek olmaz. Ki kendisi genç yaşlı, Müslüman gayrimüslim, zenci veya nazi ayrımı yapmaksızın kim istemişse yerine imza atmıştır bu da yardımseverliğinin en hakiki ispatıdır.(bu yazıyı hocalar görmez umarım nitekim okulun uzaması var İbrahim adına) Sözlerimin sonuna gelirken değerli kardeşime ömür boyu mutluluk, sağlık ve huzur diliyorum. Unutmamak ve unutulmamak dileğiyle…
MUSTAFA YILDIRIM

Tiyatro arkadaşım İbrahim, seni yakından tanımak pek nasip olmadı ama tiyatro oyunumuzu birlikte canlandırmak nasip oldu. Seni tanıdığım kadarıyla sessiz, sakin, saygılı bir insansın. Bu özelliğini oyunumuzdaki baba rolüyle de yansıttın. Seni ayıran diğer bir nokta ise herkese “hocam” diye hitap etmen. Senin yanında kendimi büyümüş gibi hissediyorum:) Seni tanıdığıma memnunum arkadaşım. İnşallah her şey gönlünce olur. Sağlıklı, huzurlu, mutlu ve başarılı bir hayat geçirmen dileğiyle. Hoşça kal…
ESRA İŞKAL
Hocam hitabıyla erken moda sokan adam  İbrahim. İnanılmaz saygısından asla ödün verdiğini görmediğim İbrahim. Hep çalışkandı: İbo not var mı sayın hocam, var sayın hocam. Aklımda her zaman hocam olarak kalacak iyi kalpli İbo:)
AYŞENUR ECE


SEVGİLİ KARDEŞİM İBRAHİM, Öncelikle yazıya “Bana kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim.” cümlesiyle başlamak isterdim ama artık bu cümle çok klasik olduğundan ve ilk başta manalı olan bu cümlenin suyu çıktığından bu istek bende çok canlı kalmadı. Hem bu yazıların siyah zemin ütüne beyaz yazı şeklinde ihtimali varmış bu durumda iyi niyetle yazılmış bu cümle bir hakaret cümlesine dönüşebilir ki, bu yazının kaleme alınmasındaki amaçla çelişir.
Seni ilk kez gördüğümde memlekette senin için “Ne sessiz bir çocuk.” demiştim içimden. O gün bana çok çalışan bir insan gibi görünmüştün. Zamanla fark ettim çok çalışmıyorsun ama çok çalışan insanlardan geri kalmıyorsun. Sınav açıklanınca duydum ki hukuk seni iki puanla kaçırmış.(Ne talihsiz bir durum hukuk için!) Yollarımız  Konya’da bir kez daha kesişmiş oldu. ÖSS bizim için son değil adeta trajikomik olayların başlangıcı oldu! Yazımı bu kadar klişe cümle ve düşünce grubuyla doldurduktan sonra beraber yaşadığımız bir anıyı paylaşıp bitirmek istiyorum. Bir arkadaşımdan bana telefon geldi “Acil kan lazım. AB rh + ilik kanserine yakalanmış yaşlı bir hasta için!”Benim kan grubum tutmayınca arkadaşlarımı aradım ve aranan kan sende bulundu. İkimiz gittik seninle arabaya bindik. Bir araba adam herkes kan verse ufak bir kan bankası ortaklığı oluşturacak kadar falan… Tabi bu abartı o gece arabadaki kişilerden sadece sen kan verebildin. Ama bu sabaha kadar süren uzun ve farklı bir maceraydı okuyup da merak eden olursa teferruatını sen anlatırsın. Adam senin kanı alınca bir düzelme olmuş biraz toparlamış kendini bu haberi ilettiğimde arkadaşlar arasında” Adam İbonun kanı bir damla alınca ayaklanmış şifa olmuş!” türünden konuşmalar geçiyordu. Adam bir gün sonra fenalaşıp fani alemden baki aleme göçtüğünde senin yorumun ilginçti.”Adam benim kanı taşıyamamış kan ağır gelmiş.  Allah rahmet eylesin.” O gece sıradan bir gece değildi. Belki ilerde böyle birkaç olayı birleştirip roman yazarsın. Burada kalemimin takati tükeniyor. Allah hayatının her aşamasında yar  ve   yardımcın olsun.
HAMİ BOZ