25

Kuzum... Can yoldaşım.. Gönlümün kır çiçeği...
Nasıl başlasam, ne yazsam bilemedim bir an. Aklımdan o kadar çok şey geçti ki seni düşününce, kalem bile kıpırdatamadım. sen ki anılarımın çok hem de çok büyük bir kısmında baş roldesin. Zafer turları, uzun uzadıya yenen yemekler, karşı konulmaz ders anı esprileri ve takibindeki kıkırdaşmalar, Konya Pastanesi'nde noktalanan sefalar, Vera'nın profiterolleri eşliğindeki dedikodu fasılları, mutfakta nasıl geçtiği anlaşılmayan saatler, gece yarısı yatak sohbetleri, kahkahalar, gözyaşları ve daha neler neler... Biliyorum okul bitse de görüşeceğiz yine. Sık sık telefonla, arada bir yüz yüze... Ama bu anların tadı hep damağımda kalacak. Hatırladıkça önce içim acıyacak sonra tatlı tatlı gülümseyeceğim. Ve biricik kuzucuğum seni hep seveceğim. Hayatımızın bundan sonraki akışı seni beni ve dostluğumuzu nerelere sürükler bilmiyorum ama seni her özlediğimde o akışın bizi bir araya getirmesi, yollarımızın sıklıkla kahkahalarda kesişmesi dileğiyle... Her zaman söylediğim gibi... Seni çok seviyorum.                                                                                                                                    KUZUN

Canım ev arkadaşım;
Senin gibi birini bu kadar geç tanıdığım için ara sıra hayıflanmıyor değilim.Seninle geçirdiğim iki yıl bir kazançken,keşke okulun başından beri burada olup tanıyabilseydim dediğim kayıplarım da var.Senin kadar iyi niyetli insanları tanımak çok zor,inan ki kendimi çok şanslı hissediyorum.Dostluk için bir adım atarak başladık her şeye.Her günümüz çok mutlu,şen  kahkahalı oldu.Sen benim hayatımın en eğlenceli,en sevimli kısmı oldun.Bitmek bilmez enerjinle ve gülmenle yüzümde hep bir tebessüm oluşturdun.Hep güzel anılarda yaşayacaksın kuzucum.Doymak bilmeden yediğimiz yemekler,Konya Pastanesi ve prenses hep hatırlatacak seni bana:)Geç oldu ama umarım sonsuz olur arkadaşlığımız.Anaç,koruyucu tavrınla evimizin annesi oldun:)Çekilmesi zor günleri ,sanki sihirli bir değnek dokundurup düzelttin.Huzur veren hareketlerinle hep güzel anılarımda olacaksın.İyiki varsın,iyiki tanıdım seni.Seni çok seviyorum.Sonsuz mutlulukla dolu bir hayat geçirmen dileğiyle.
                                        EV ARKADAŞIN HATİ


Dostum mery..birbirimizin saçına,giyimine,kilosuna falan takıldığımız;sıkıldığımız derslerde ağabeydik gubidik şeyler yaparak neşemizi yerine getirdiğimiz;dertlerimizi,sıkıntılarımızı,sevincimizi,hüznümüzü paylaştığımız çakılı güzel hatıra bıraktığım üniversite  günleri hep devam etseydi keşke..Evet dostum..ama bu evet gerçekten evet:)ikinci sınıfın sonlarına doğru başlayan dostluğumuz umarım bir ömür devam eder.Seni hep o çıkardığın garip seslerle ,moralimi bozmak için yaptığın gıcıklıklarla ,eve taşındığınızda duvarlardan sel gelecek diye korkmanla,mümin e ‘bi sus be ‘deyişinle  ve sen mesaj yazarken telefonunun kızağını kapattığımda ‘seni öldürürüm must’deyişinle  ve de iskambil falında hep aynı kağıtları bulup yaptığım yorumlarla ,seni kızdırdığım anlarla hatırlayacağım seni dostum..Bu arada saçların gerçekten beyazlamaya başlamış dostum:)Hayatta mutluluk ve başarı seninle olsun canım arkadaşım,dostum,kardeşim.
MUSTAFA YÜKSEL


Afyon’dan geldiğinden beri hayatımın en tatlı belalarından birisin.Beni çoğu zaman deli diye nitelemen,gülme krizlerine girmelerimiz,yemek ve sınırsız çikolata.Üniversitenin son yılları elbette ki bunlarla sınırlı değil ama büyük bir bölümünün bunlar olduğu muhakkak.Ayrıca ben hala saçlarının ve senin kapkara olduğuna eminim,Bill Cozby gibisin:)Şaka bir yana unutulmayanlar listemde en baştasın.İlerde bir gün aklına üniversite hatıraları geldiğinde Torosların ardında kafası biraz çatlak ama tüm arkadaşlarını çok seven birinin olduğunu unutma.Tüm mutlu günler seninle olsun.Hoşçakal Karakız
                                        RAMAZAN ÖZEN


Hey Mary, Mary,Mary!
Sana hep böyle seslenirim.Sense bir gün olsun alınmadın,kırılmadın.Hem senin ne kadar sabırlı bir insan olduğun benim gibi çatlak birine tahammül etmenden belli zaten.Güleryüzlü,sevecen,hoşsohbet kaç kişi var ki hayatımda?Her ne kadar “mümin bi sus be!”demene sinir olsam da hayatımda olmandan son derece mutluyum.Ha bir de mutluluk duyduğum iki şey daha var:Birlikte yediğimiz Torunoğlunun hamburgerleri ve Konya pastanesinin prensesleri.Bak şimdi nasıl da canım çekti.Sürekli böyle canımın çektiği şeyleri yiyorum,ondan sonra da bana.”Göbekli”deyip bduruyorsunuz.Kızım ben şişman değilim,sadece kemiklerim iri:)Bütün bir hayat boyunca kendi ayaklarının üzerinde durman dileğiyle…
                                        MÜMİN TUNA


Meryemim…Kutsal Damacanayı 1569 kere izlemesine rağmen hiç bıkmayan,yurt günlerimin neşesi,gözbebeği arkadaşım.Geleceğin en tatlı Türkçe Öğretmeni.Her şeyin gönlünce olmasını diliyorum.Mutluluğun,sağlığın,başarıların daim olsun canım benim.sçsy:)
                                ESRA ÖZSOY(SINIF ÖĞRETMENLİĞİ)




Tatlı arkadaşım benim:)Her zaman güleryüzlülüğünle,sevimliliğinle hatırlayacağım seni.Özellikle staj okulundaki maceralarımız,deneyimlerimiz,Yaseminlerin evindeki eğlencemiz,arkamda oturduğun zamanlardaki paylaşımlarımız güzel bir anı olarak kalacak bende.Umarım sana hayat yüzün ve kalbin kadar güzel,neşeli,hoş,başarılı bir yol sunar.Kalbin hiç incinmez,gözlerinin ışıltısı hiç bitmez…
                                        GÖKÇEN GÜNER


            
Sınıfta kimsenin tatlısına tuzlusuna karışmayan sevgi pıtırcığısın bence Meryem:)Her daim gülen,gülmeye sonuna kadar hazır olan,sonuna kadar arkadaşlarının arkasında duran biri olarak tanıdım seni.Çoğu şeye beraber güldük zaten.Seni en çok gülüşün ile hatırlayacağım.Mutlu olmayı hak ettiğine inandığım insanlardansın.Sanki ben inanmasam olmazmış gibi:)Hayatında da hep böyle içten gülmen dileği ile canım miniciğim…
                            GÜLSÜM YARIŞ


    Sevgili küçük ama etkili kankam Meryem:)beni bilirsin okula pek gelmem ama bir gün geldim ki sınıfa gümeş doğmuş.Tatlı mı tatlı,sevecen,cana yakın bir zat ı şahane gelmiş.Her konuda bana yardımcı olman,dersler konusunda olsun,vize final öncesi not trafiğindeki ve ikinci sınıfta özel husustaki yardımını asla unutamam.Biliyorum bu yıl atanacaksın.Bu devlet senden iyisini mi bulacak:)Ama kaygım;öğrencilerinin arasında kaybolman yönünde:)Sınıfa yandan gelip sınıfın en popüler ve en sevilenleri arasına girdin.Hatice,sen, Büşra ve Hürr sınıfta klik oluştursanız da sınıfın genelinde bir lider özelliğiniz vardı.Kanka iyiki gelmişsin,iyiki arkadaşımsın.Gülücükler eksik olmasın yüzünden.Hayallerin gerçek,arkadaşlığımızın baki olması dileğiyle…                                                                        ZÜLGANİ İLKBAHAR



Dershaneden girdiği ilk günden beri samimiyetinden ve iyi niyetinden hiç şüphe duymadığım,ne kadar vefalı olduğunu ise zamanla anladığım biricik ZÜMREM!Daha önce 2 kez gittiğin oyuna bir de benim için gitme sabrını gösterdiğin için, “Uysal Yurttaş Projesi”oyununda rol oynamaya hak kazandın ve bu rolün ne olduğunu sen çok iyi biliyorsun:)Hayatın boyunca yüzünden gülücük,kalbinden mutluluk,tabağından browni ve şerbetli tatlılar eksik olmasın.Her şey gönlünce olsun…
                            HAKAN AKBAŞ(TÜRK DİLİ ve EDB.ÖĞRETMENİ)    


canım hemşom,
bu üniversiteye geçiş yaptığımda seni sima olarak tanımıştım ve çok sevinmiştim.İlkokulu, ortaokulu ve liseyi Silifke de aynı okulda farklı dönemlerde bitirmiştik.birbirimizin ismini bile bilmeden bir tesadüf sonucu üniversitede aynı sınıfa geldik.Benim için yeni çok farklı olan arkadaşlarımdan birisin.Dert ortağım,sırdaşım oldun.Çözümü olmayan bir sıkıntımda bile beni hep dinledin,yardımcı olmaya çalıştın.Sana ne kadar teşekkür etsem azdır.Her şey için çok sağol canım.Rabbim her şeyi gönlüne göre versin.Başarılı,sağlıklı,mutlu,güzel yarınlara….sevgiler…                                                            AYŞENUR AKYÜZ


Bir Türkçe öğretmen adayına nasıl bir şeyler saçmalayacağım bilmiyorum ama neyse…Bu arada kulağımda müzik,mikrofonda sezen aksu ve şimdi bana kaybolan yıllarımı verseler…sana yazarken de iyi oldu hani…Final dersanesinde başladı bizim hikayemiz,fdd Silifke klasiği..Lise yıllarımı,dersane yıllarımı fazla özlemem,hatırlamam,hatırlamak istemem daha doğrusu canım.Ama sen bana geçmişi güzel hatırlatanlardansın örtmenim.Çok fazla vakit geçirip çok fazla şey paylaşmadık seninle ama az olup öz olan dostlarımdansın.Hani olur ya insan bazen çok şey paylaşmasa da ,çok yakın olmasa da o insan senin için farklıdır ki zaten çok samimiyete tabir i caizse mıç mıç olmaya karşı biri olaraktan iyiki tanımışım seni.Senle ilgili aklıma gelenlerden birisi de bil bakalım ne?sen de hatırlıyorsundur umarım.Bir kurban bayramı sonrası dersaneden sonra size gitmiştik ve annen o güzel,hamaratlı elleriyle tantuni yapmıştı bize…Her  tantuni yediğimde aklıma gelir.Tabi tenefüslerde nuranla,arzuyla beni ziyarete gelmenizi  de unutamam.Asında çok şey var.Ama bunlar akılda kalanlardan birkaçı..Ve tabiî ki de kalacak olanlar…Meryem,canım arkadaşım,dostum…Hayatımda iyiki dediğim nadir insanlardansın ve hep böyle kalacağız inşallah.Canım,asıl hayat şimdi başlıyor sana.Biliyorsun ki üniversite okumakla bitmiyor hiçbir şey,önemli olan sonrası.Bence üniversite liseden sonra hayata atılmakta köprü görevinde ve sen bu köprünün sonuna geldin artık.İnşallah bu köprüden sonra açılan kapılar hep güzellikle,sağlıkla,umutla,başarıyla karşılar seni.Sadece iş hayatında değil,özel hayatında da inşallah doğru insanla mutluluğu yakalarsın.Çünkü bunu fazlasıyla hak ediyorsun canım.Yolun açık olsun sevgili arkadaşım Meryem:)
  SEZİN ATEŞ(İKTİSAT)

.Sevgili M.K.C em:)
Düşünüyorum da zaman ne kadar çabuk geçiyor… Sanki dun annemizin kucağından kalkıp, hiç de tanıdık olmayan o kalabalığa girdik. Ne kadar zordu değil mi? Artık her sabah oraya gitmemiz gerektiğini söylemişlerdi bize. Korkularımız vardı, ürkekliklerimiz, alışkanlıklarımız…
Ne kadar komik olaylar oluyordu her gün o sınıfta annesini özleyip kaçanlar, ağlayanlar,bağıranlar acıkanlar… Ama çok da korkulacak bir yere benzemiyordu bu okul denilen yer hatta eğlenceli bile sayılabilirdi bence. Mavi ütülü önlükler saclarda kurdeleler ve dantelli beyaz çoraplarımı seviyordum. Bir gün bu kadar büyüyeceğimizi ve bu noktalara gekebileceğimiziı tahmin bile edemezdik. Sevgili sınıf öğretmenimiz Ayşe ŞENEL i hatırlarsın. Senle beni 5. sınıfta yan yana oturtan o ileri görüşlü insan:) Anlamış olmalı diye düşünmeye başlıyorum artık çünkü hep yan yana giden bir hayat çizgimiz oldu senle. İlk 8 yılımı seninle dolu dolu geçirsem de bu yeterli gelmemiş olacak ki liseye başladığım ilk gün de yine seni yanımda buldum. Bundan asla şikayetçi olmadım yanlış anlama. Aksine çok memnun ve mutluydum. Seninle güzel bir 4 yıl daha geçirecektik, geçirdik de…Derken yine zamanda kaybolup gittik okul bitmişti ve tüm arkadaşlarım gibi sende kendi yoluna gitmiştin. Talihsiz bir olay gibi baktığım üniversiteyi kazanamama simdi çok seviniyorum. İyi ki ilk yılımda kazanmamışım diyorum. Biliyorsun tatlım ya benim ilk yılımda kazanmam zaten imkânsız gibi bir şeydi... Hatırlarsan ilköğretimdeki o ders çalışma askından ve yetenekten eser kalmamıştı. Okulu ve dersleri hiç önemsemedim. Benim derse girmekten test çözmekten daha önemli islerim vardı her zaman hatırlarsan:)) ama sen öyle değildin. 2mızde eşit ağırlıkta olmamıza rağmen hep hayalın Türkçe Öğretmeni olmaktı ve hak ettiğini elde ettin. Ben maalesef yaptıklarımın bedelini ödemek için 1 yıl daha Silifke de kaldım. Ama artık sen yoktun. Hayat çizgimizin yolu artık 2 ye ayrılmıştı. Afyonda Meryem dediler. Senin için çok sevindim. Birazda azim oldu bana senin kazanman. Bende çalıştım ve Konya pdr geldi. Büyük bir coşkuyla buraya yerleştim. Ancak ayrılan yolların tekrar birleşeceğini hayal bile etmiyordum. Meryemim yatay geçiş  yapmış hem de  Konya ya. İsin ilginci o kadar ilin arasından 2mızınde birbirimizden habersiz burayı tercih etmiş olmamız:))
Bazen tesadüflere inanmak gerekiyor galiba. Daha dün gibi dediğim 7 yasında tesadüfen aynı sınıfa verildik. Ardı arkası kesilmeyen bu güzel tesadüfler bizi can yoldaşı yaptı. Daha da kuvvetlendirdi bağlarımızı. O gün tanıdık gelmeyen o sınıftaki bir yabancının seninle aynı kaderi paylaşması… gerçekten çok ilginç. Sana dostum desem az gelir M.K.C.em:) sen benim kardeşimsin. Simdi hayallerine kavuşmanın arifesindesin. Biliyorum her şey senin için çok güzel olacak. Ben biraz rötarlı takip ediyorum seni ama. Çok da değil.. 1 yıl sonra bende mezun olmuş olacağım. Aynı şeyi mı düşünüyoruz bilmiyorum ve planda yapmayacağım. Tesadüflere inanıyorum artık. Ne dersin aynı okula ancak tek bir farkla artık 2 genç öğretmen olarak atanır mıyız? Ben eminim biliyor musun bekle beni her nereye gidersen bir pdr öğretmenine mutlaka ihtiyaç vardır orda:)
Hayatta hep böyle hayallerine kavuşman dileğiyle kardeşim. Seni çok seviyorum. Her şey gönlünce olsun. Tüm güzellikler peşini  bırakmasın inşallah. Benim gibi:))
                                        ÖZNUR KUŞ(PDR)


Ve işte sınıfımızın hatta bölümün en tatlı,şeker kızı:)Senin için ne söylesem az.Sınıfta sohbet etmekten sıkılmadığım birkaç kişiden biri oldun hep.Sınıfın soğuk ortamında o gülen yüzünü bir kez görmek bile bana yeterdi.Hele Hürriyetle  yan yanayken .Zaten sınıfın en şen insanlarısınız…Kankimin tatlı yüzünü bir nebze olsun güldürdüysem ne mutlu bana:)Umarım yüzün hep güler.Bundan sonraki hayatında da mutlu ve sağlıklı bir yaşam sürmen dileğiyle…
                                        CİHAD OKYAR


Seninle üniversite hayatımız boyunca iki  ayrı üniversitede karşılaştık.Önce Afyon Kocatepe de sonra Selçuk Ünv.de .Böyle bir olay hayatta kaç insanın başına gelir acaba?Sanırım bu açıdan şanslıyız.Kocatepe ünv. de ilk seninle tanışmıştım.Fakülte hayatına ve yeni bir şehre alışmanın acemiliğine karşı birbirimize hemen alışmış ve kaynaşmıştık.Muhabbetimiz çok iyiydi.Ta ki ben 1.dönem sonunda Konya ya yatay geçiş yapana kadar.Ben 2.dönemi Konya da okurken sen afyon da okuyordun.Sonra bir gün netten tesadüfen yatay geçiş yapanların listesine baktığımda senin ismini görüp çok sevinmiştim.Nihayetinde 2.sınıfta yine beraberdik.Sana hep “benim hasretime dayanamayıp Konya ya geldin” diye takılırdım.İşte böyle arkadaşım…Öğrencilik hayatımızın son günlerini yaşadığımız şu günlerde buruk bir hüzün içinde olsam da seninle tanıştığım ve beraber vakit geçirdiğimiz için mutluluk içindeyim.Kimbilir kader belki bizi başka yerlerde karşılaştırır.Mutlu ve başarılı bir ömür geçirmen dileklerimle…
                                        DERYA YAŞAR


Aynı yurdu paylaşmış olmamız belki şans,belki başka bir şeydi…Ama bu sayede çok iyi bir insan tanıdığımı fark ettim.Yol arkadaşlığında tanıdık en çok birbirimizi belki.Ortak şarkı söyledik hem de Murat Kekilli den.Ben çok söyleyemezdim ve her defasında sözleri unuturdum. “Safi ya,yine mi unuttun?” diye dalga geçerdin.Sen yurttan çıkmakla bir yol ayrımına girdin.Ama işte en büyük yol ayrımına girdik.İnşallah bu yollar bizi dolandırmadan varacağımız yere götürür.Aynı yurdumuzun yolu gibi….
                                        SAFİYE AKGÜL


Çok sevgili yurt arkadaşım Meryem…
Seninle sadece bir yıl geçirdik ama kaç yıla değer o yıl=) Az zamanda çok işler başardık. Bir kaçını sayayım bari: sınav zamanı izlenen filmler, sabah kahvaltısındaki dedikodular veeee en önemlisi Şİki Şİki Baba =) Üniversite hayatında olduğu gibi öğretmenlik hayatında da hep gül inşallah. Bana yaşattığı o koca bir yıl için de teşekkürler.
                                                 Yurt arkadaşın GÜLDEN ER (okul öncesi öğr.)